عاطفه غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه فرهنگیان تهران

به دلیل اهمیت تربیت نسل، تربیت افراد برای حرفه ی معلمی از دیرباز مورد توجه بوده است. این امر خطیر همواره با سوال-هایی اساسی روبروست که تا کنون پاسخ قطعی به آن ها داده نشده است. هرچند دلیل عمده ی این عدم قطعیت ویژگی انسانی بودن این مسئله است اما به دلیل اهمیت این موضوع باید پاسخ هایی با کمترین خطا به آن ها داده شود. پرسش هایی از جمله: چه کسانی با چه شرایطی و چگونه برای امر معلمی انتخاب شوند؟ این افراد در کجا و چگونه و چه مدت آموزش ببینند؟ صلاحیت های مورد نظر این افراد چیست و چگونه می توان از وجود آن ها اطمینان حاصل کرد؟ می توان با بررسی دو الگوی پذیرش دانشجو از دیپلم توسط دانشگاه فرهنگیان و الگوی پذیرش فارغ التحصیلان سایر دانشگاه ها به سوالات پاسخ نسبی داد. هدف این پژوهش مقایسه ی دو الگوی مطرح شده، بیان ویژگی های مطلوب و نامطلوب، انتخاب الگوی برتر و سعی در ارتقا الگوهای تربیت معلم برای بهبود کیفیت تربیت معلم است. پژوهش پیش رو به صورت تحلیلی اسنادی با بهره گیری از سایت رسمی دانشگاه فرهنگیان و سایر اسناد انجام گرفته است. ویژگی های این دو الگو در قالب معیارهایی بر اساس زمان، کیفیت و کمیت که هر یک دارای زیر پارامترهایی است بررسی می شود. یافته ها نشان می دهد الگوی اول از نظر معیارهای زمانی و کیفی و الگوی دوم از نظر کمی دارای مطلوبیت هستند. لذا پیشنهاد می شود الگوی با مطلوبیت کیفی نسبت به الگوی دارای مطلوبیت کمی ارجح دانسته و به جای راهکارهای کمی زود گذر در جهت بهبود الگوی کیفی گام برداشته شود.

نقد و ارزیابی، الگوها، تربیت معلم، دانشگاه فرهنگیان، آزمون استخدامی