ابوالفضل صادق پور - کارشناس ارشد مدیریت و مدرس دانشگاههای پیام نور مازندران
سید محمدعلی جلالی - دانش آموخته مدیریت بازرگانی دانشگاه ادیب مازندران

علیرغم اهمیت مقوله سرمایه گذاری در کشاورزی، متاسفانه در ایرران عامل سرمایه گذاری یکی از محدودکننده ترین عوامل تولیدی در این بخش بوده است و به همین خاطر استفاده صحیح و بهینه از این نهاده می توانده نقش مهمی در رشد اقتصادی کشور داشته باشد استفاده مطلوب از عامل سرمایه در طرحهای بخش کشاورزی مستلزم تجزیه و تحلیل و ارزیابی دقیق وکامل طرحها می باشد در این مطالعه تولید سیب در استان مازندران بر پایه رویشی مالینگ که در چندسال اخیر کشت و تولید آن رایج شده است مورد ارزیابی اقتصادی قرار گرفت شاخصهای مورداستفاده در جهت بررسی سودآوری و توجیه پذیری اقتصادی تولید شده است مورد ارزیابی اقتصادی قرار گرفت شاخصهای مورد استفاده در جهت بررسی سودآوری و توجیه پذیری تاقتصادی تولید سیب پیه مالنیگ براساس روش منفعت هزینه Benefit – Cost و ارزش حال خالص پروژه NPV بوده است اطلاعات و داده ای تحقیقات از طریق تکمیل پرسشنامه از 15 باغدار نمونه در سال 1393 گردآوری شد نتایج نشان داد که همه باغاران مورد مطاعله دارای نسبت منفعت هزینه بزرگتر از یک بوده و ارزش خالص کنونی آها مثبت می باشد این نشان دهنده آن است که تولید سیب پایه مالینگ صرفه اقتصادی دارد و سرمایه گذاری در جهت تولید این رقم توجیه پذیر است از دیگر نتایج اینکه متوسط نسبت BCR در مقایسا تولید بیش از 20 هکتار معادل 3/08 است که در حالیکه این نسبت در مقیاس تولید کمتر از 5 هکتار برابر 1/45 در مقایس تولید 5-10 هکتار برابر 2/10 می باشد بنابراین مقیاس تولید نسبت منفعت هزینه افزایش می یابد.

ارزیابی اقتصادی، سیب پایه مالینگ، نسبت منفعت هزینه، ارزش خالص کنونی NPV