رضا حسین پور - استادیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)
لیلا اسماعیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد واحد خرم آباد لرستان

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش شادکامی سازمانی در فرسودگی شغلی آموزگاران صورت گرفته است. در این تحقیق از روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه آموزگاران دبستان های شهر کوهدشت بود که تعداد کل آنها 530 نفر بود که طبق جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 226 نفر تعیین شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین کل مقیاس شادکامی سازمانی و خرده مولفه های خودپنداره، رضایت از زندگی، آمادگی روانی، احساس زیباشناختی، خودکارآمدی، امیدواری با فرسودگی شغلی رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. یعنی هرچه خودپنداره، رضایت از زندگی، آمادگی روانی، احساس زیباشناختی، خودکارآمدی و امیدواری در آموزگاران افزایش یابد فرسودگی شغلی آنها کاهش پیدا خواهد کرد

شادکامی، فرسودگی شغلی، آموزگاران