سولماز حقانی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد آیت الله آملی. آمل، ایران
ابوطالب ایزدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد آیت الله آملی. آمل، ایران
راحله علیزاده - کارشناس مدیریت برنامه ریزی آموزشی دانشگاه پیام نور، شیروان، ایران

اوتیسم از جمله اختلالات فراگیر رشد است که در آنها رشد مهارتهای اجتماعی، زبان، ارتباط وذخایر رفتاری با تأخیر و به صورت انحرافی صورت میگیرد. هدف کلی پژوهش حاضر بررسیاثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم 3-14سالهشهرستان بجنورد است. جامعه آماری کلیه مادران دارای کودک اوتیسم 3-14ساله در مرکز امیدرهایش شهرستان بجنورد به تعداد 24نفر میباشد. آزمودنیها به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل قرار گرفتند. پیش آزمون که شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامهسلامت روانی گلدبرگ و هیلر (1979 )دارای 28سؤال، بر روی دو گروه اجرا شد. سپس گروهآزمایش 7جلسه، گروه درمانی شناختی- رفتاری دریافت کردند. از هر دو گروه پس آزمونگرفته شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری توانسته استسلامت روان افراد گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون در همه مؤلفه هایسلامت روان به استثنای کارکرد اجتماعی ارتقاء دهد. مداخله گروه درمانی شناختی- رفتاریمیتواند در بهبود سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم مؤثر باشد.

گروه درمانی شناختی – رفتاری، سلامت روان مادران، اوتیسم