حسن ذوقی - دکتری برنامه ریزی و حمل و نقل، دانشگاه علم وصنعت ایران
شهریار احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
محمود طولابی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

روش اختلاط و پخت آسفالت رایج منجر به تولید مخلوط آسفالتی داغ میگردد که به دلیل این که در دمای بالای انجام می شود ، سوخت های فسیلی و هیدروکربورهای سبک را وارد محیط می کند و آلوده کننده جدیمحیط زیست به شمار می رود. از سوی دیگر فرآیند تولید مخلوط آسفالتی گرم که در دمای پایین تری نسبت به مخلوط آسفالتی داغ صورت میگیرد ، یک تکنولوژی نسبتا جدید در روسازی است که از اروپا منشاءمیگیرد. مطالعه و بررسی مخلوطهای آسفالتی گرم نشان میدهد که مطالعه و بکارگیری آن در دنیا به دلایلی همچون کاهش دما ، کاهش مصرف انرژی ، کاهش آلاینده ها ، کاهش پیرشدگی قیر ، کاهش استهلاکتجهیزات کارخانه و سایر مزایای مرتبط با کاهش دما با استقبال گسترده ای مواجه شده است. یکی از ارکان دستیابی به توسعه پایدار ، حفاظت از محیط زیست است.کاهش مصرف منابع )سوخت( و کاهش تولید گازCO2 ،عامل اصلی در دست یابی به توسعه پایدار است.کاهش آلودگی هوا ناشی از کاهش گاز CO2 ، تعهدی است که در پروتکل کیوتو توسط اتحادیه اروپا مورد پذیرش قرار گرفته است . در این مقاله به روش ها و میزان تاثیر آنها بر بهبود وضعیت آلودگی هوا از طریق مخلوط های آسفالتی گرم ) WAM ( و فن آوری آنها پرداخته شده است.

کاهش مصرف انرژی، مخلوط آسفالتی گرم، گاز های گلخانه ای