ویدا بناری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل، گروه علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی، تهران، ایران
سمیه سادات میری لواسانی - دکتری حقوق تجارت بین الملل، گروه علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی، تهران، ایران

نفت بعنوان عامل اثرگذار در اقتصاد کشور ما نقش بسزایی در استقلال و خودکفایی دارد و قراردادهای منعقده نفتی نیز از اهمیت خاصی بر خوردار است . موفقیت یا شکست اقتصاد یک کشور در گرو توانایی آن در تعریف یک استراتژی اثربخش برای کسب مزیت رقابتی پایدار جهت خلق ارزش بلند مدت است که اقتصاد مقاومتی نمونه موفقی از آن است . در این راستا ارزیابی و تبیین قراردادهای نفتی و همچنین ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺟﺎری، وزارت ﻧﻔﺖ اﻳﺮان را ﻣﺠﺎز ﻣﻲدارﻧﺪ ﺗﺎ ﻗﺮاردادﻫﺎی ﺑﻴﻊ ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ را ﻫـﻢ ﺑـﺮای اﻛﺘﺸﺎف و ﻫﻢ ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻴﺎدﻳﻦ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد. ﻗﺮارداد ﺑﻴﻊ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻗﺮارداد «ﺧﺮﻳـﺪ ﺧﺪﻣﺎت ﺧﻄﺮﭘﺬﻳﺮ » ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد ﻛﻪ در آن ، ﺑﺎزﭘﺮداﺧﺖ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر از ﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺨـﺼﻴﺺ ﺑﺨـﺸﻲ از ﻧﻔﺖ و ﮔﺎزی ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﺪﻣﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪه از ﻃﺮف وی ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه، ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻗﺮارداد ﺑﻴﻊ ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ ﺑﺮ ﻗﻠﻤﺮو ﻛﺎری ﻣﺸﺨﺺ، ﺳﻘﻒ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎی ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ای، ﺣﻖ اﻟﺰﺣﻤﻪ ﺛﺎﺑﺖ و دوره ﻣﻌﻴﻦ ﺑﺮای بازﻳﺎﻓﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺗﻮاﻓـﻖ در ﻣـﻮرد ﻗﻠﻤـﺮو ﻛـﺎری، ﻣـﺪت ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺳﻘﻒ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ای، ﺣﻖ اﻟﺰﺣﻤﻪ ﺛﺎﺑـﺖ و دوره ﺑﺎزﻳﺎﻓـﺖ ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ زﻣـﺎﻧﻲ ﻣﻮﻛﻮل ﺷﻮد ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻴﺪان ﺗﺠﺎری ﻛﺸﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. در این راستا به معرفی و بررسی ویژگیهای اقسام جدید قرار داد های بین المللی نفتی ایران اقدام گردیده است .

قرارداد ، بیع متقابل ، بالادستی ، حقوق ، IPC ، هزینه ، تبیین ، ارزیابی