سیدرضا دعاخوان

یکی از برجسته ترین آثار منفی بزهکاری در اطفال و جوانان دوری از معنویت است. البته خود والدین هستند که الگویی مذهبی برای فرزندان شان بوده و منشأ آن را شکل می دهند. لذا خانواده که برای دین و مذهب شان ارزش قایل اند، فرزندان شان کمتر دچار کجروی و انحراف می شوند. برعکس در خانواده که رنگ و بوی مذهب کمتر احساس می شود کودکان با سر مشق قرار دادن آنان، و به دلیل این که آسیب پذیر ترین اقشار جامعه هستند. لذا با توجه به این مشکلات، دیدگاه نظام جزایی اسلام و قوانین موضوعه این است که مجازات کودک، از باب تأدیب و تعزیر با در نظر گرفتن میزان و مصلحت جایز است؛ زیرا ضرر و پیامد منفی مجازات در برابر اصل هدایت و تربیت کودک از اهمیت چندانی برخوردار نیستند. از طرفی نیز هدف اصلی در مجازات اطفال علاوه بر رعایت اصل عدالت، بازسازی و تربیت و اصلاح اطفال ناقض قانون، محترم شمردن نقش اصولی اطفال در اعمار جامعه، حمایت روحی روانی و اخلاقی، حفظ کرامت انسانی و رفاه اجتماعی آنان مورد نظر است. بنابراین اگر جلوی إنحرافات و بزهکاری اطفال گرفته نشود و آن ها تأدیب و تنبیه نگردند، نا سازگاری آن ها باعث إزدیاد فساد و فحشا شده و عاقبت منجر به إضمحلال نظام خواهد شد.

بزهکاری اطفال، برچسب زنی، اثرات منفی، واکنش های کیفری