راضیه رجائی لک - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی صنایع
محمدرضا اکبری جوکار - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی صنایع

در استان کرمان، در هر شهرستان بالغ بر 20 نوع محصول زیرکشت رفته و تنوع زیاد محصولات ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺗﺨﺼﯿﺺ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ هر محضول کاهش ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﺠﻤﯿﻊ و ﻋﺮﺿﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت دچار ﻣﺨﺎﻃﺮﻩ ﺷﻮد. از اﯾﻦ رو؛ در ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﺸﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت، مدل سازی این مسئله صورت گرفته است. در اﯾﻦ ﻣقاله تلاش ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ با اختصاص هدفمند محصولات باغی به مناطق مختلف، درآمد استان حداکثر شود. همچنین علاوه ﺑﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ محصولات ﻗﺎﺑﻞ ﮐﺸﺖ ﺑﺮای هر مرکز، میزان ﺳﻄﺢ زﯾﺮ ﮐﺸﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪل رﯾﺎﺿﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺪﺳﺖ آمده است. مدل رﯾﺎﺿﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ دو ﺗﺎﺑﻊ هدف دارد و ﺑﺎ روش LP/metricﺣﻞ ﺷﺪﻩ است. محدودیت های این مسئله نیز به صورت محدودﯾﺖ ﺳﻄﺢ زﯾﺮﮐﺸﺖ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوﻩ های اﻗﻠﯿﻤﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت، محصولات ﺗﺄﻣﯿﻦ آب موردنیاز محصولات، در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﻄﺢ زﯾﺮﮐﺸﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺑﺮای مصارف ﻣﺨﺘﻠﻒ (صادرات و غیره)، حداﮐﺜﺮ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺮترس از آب های ﺳﻄﺤﯽ و تعداد مورد نیاز سردﺧﺎﻧﻪ تعریف شده است. با ارزش دهی به ضریب عملکرد محصولات در مدل ریاضی، در نهایت؛ تنوع محصولات تخصیص داده شده به نواحی مختلف کاهش یافته است.

مدیریت کشت، برنامه ریزی کشت