هدا دبستانی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده هنر و معماری، کرمان، ایران
آژنگ بقایی - دکتری معماری، استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده هنر و معماری،کرمان،ایران

تجارت به عنوان مهمترین شکل مبادله اجتماعی از جمله فعالیت های اصلی انسان است، در همین راستا خرید کردن نیز به عنوانفعالیتی محرک و فراغتی در شهرها به حساب می آید. این دو فعالیت یعنی تجارت و خرید کردن سبب احداث فضاها و مکان هاییویژه به نام بازار و یا به شکل امروز آن مراکز خرید در انواع گوناگون شده است . از این رو شهرها همچون موجودات زنده حیات خود رامدیون قلب و مرکز انرژی خود یعنی بازارها و مراکز تجاری می باشند.در عصر ماشینی پیش رو و با به وجود آمدن کلان شهرها یکی از مسائلی که مطرح می شود لزوم وجود فضای سبز در محیط زندگی وکاری انسان هاست. اما باید به این نکته توجه کرد که دید ما نسبت به این فضاها چگونه است، آیا صرفا به آن ها به دید پارک هایحال حاضر در گوشه شهرها و یا چند عدد درخت که در کناری افتاده اند وصرفا از آن ها استفاده تفریحی می شود می نگریم یا نه آنها را به عنوان عنصری فعال و شهری قبول داریم؟از آنجا که بازارها در گذشته علاوه بر نقش کارکردی خود، نقش های اجتماعی و شهری را نیز بر عهده داشتند باید این امر را درطراحی مراکز تجاری مورد توجه قرار داد، از طرف دیگر تحولات زیست محیطی که در محیط های شهری جدید رخ داده است موجباز دست دادن کیفیت و بازدهی فضاها گردیده است. از این رو در پژوهش حال حاضر به دنبال اثبات این فرضیه هستیم که تلفیقفضای سبز و طبیعت با فعالیت های درون شهری مانند خرید کردن و دادوستد می تواند موجب بالا بردن کیفیت فضاها و در نتیجهبازدهی بیشتر آن ها شود.در این راستا این پژوهش با روش توصیفی، تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای براساس اسناد و مدارک موجود در ابتدا بهبررسی بازارهای سنتی و مراکز تجاری جدید پرداخته و در نهایت از مقایسه آن ها به ارائه راهکاری در جهت بالا بردن کیفیت مراکزتجاری می پردازد.

بازارایرانی، مرکز تجاری، طبیعت