رمضان مهدوی آزادبنی - دانشیار دانشگاه مازندران
سیده فاطمه محمودیان - دانشجوی کارشناسی ارشد

مراجعه به تاریخ اندیشه بشر آشکار می سازد که هر علمی دربردارنده واژه ها و مفاهیمی هست که در نتیجه تحقیقات و تعاریفعلوم به وجود آمده است و در شکل گیری و توسعه آن علم نقش مهمی ایفاء می نمایند. درمیان جنبش های مختلف فلسفینیز این مساله رایج است و ظهور مفاهیمی فلسفی و معرفتی در دوره های های مختلف در مکاتب فلسفی بوسیله فیلسوفانمتعدد سبب توسعه مرزهای فلسفه و معرفت شناسی گردیده است. در عصر مدرن کانت نقطه تلاقی دو جریان در حوزه معرفتشناسی یعنی جریان خرد گرایی به نمایندگی دکارت و تجربه گرایی به نمایندگی لاک بوده است تا اینکه که همزمان شاهدپیدایش و گسترش جنبش پراگماتیسم به عنوان یک روش فکری هستیم.هدف مقاله حاضر بررسی مفهوم پراگماتیسم در اندیشهفلسفی و تاثیر آن بر معرفت دینی است. بر اساس پراگماتیسم نمی توان درستی یا نادرستی باوری را بطور پیشینی تعییننمود.چرا که دسترسی به چنین معیاری از پیش ممکن نیست. نویسنده تلاش می کند تا با ارائه استدلالی عدم تعارض میانمعیار پراگماتیسم و دین را نشان بدهد.

پراگماتیسم، عمل ،نتیجه، معرفت