ساسان لاریجانی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری
الهام صالحی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری

همواره در معماری، نحوهی ارتباط فضای داخل و خارج به عنوان مسالهای اساسی مطرح بوده تا حدی که این ارتباط خودنمایانگر نوع معماری میباشد.همانگونه که کوربوزیه معتقد است که تمامی تاریخ معماری فقط به روزنهی دیوار میپردازد،میتوان گفت که اندازهی گشودگی یک فضا مشخصکنندهی میزان ارتباط آن با فضا یا محیط مجاور میباشد. باید گفت در معماری ایرانی، ورودی در حد یک بازشو خلاصه نشده، بلکه مجموعهای از فضاها در غالب کالبدهای متنوع متفاوت میباشد،که یکی از ایر کالبدها، عنصر هشتی میباشد. هشتی در معماری ایرانی به عنوان فضایی چندعملکردی است که درعین جدا کردن فضای درگاهی از فضای دالان و حیاط، آن دو را به هم وصل کرده و خود نیز فضایی است مستقل که دارای سکوهایی برای نشستن و تعامل اجتماعی میباشد. ایر پژوهش بر آن است به تشریح عنصر هشتی و علل پیدایش آن به عنوان عاملی مستقل در سازمان ورودی معماری مسکونی ایرانی بپردازد. در ایر راستا علل شکلگیری هشتی را از نظر عملکردی، رفتاری و فرمی بررسی کرده و به بررسی مفاهیمی از قبیل محرمیت، اقلیم، مفصل و ... در شکلگیری این عنصر خواهیم پرداخت

معماری ایرانی، ورودی ، هشتی