صدیقه غفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آبخیزداری دانشگاه تربیت مدرس
حمیدرضا مرادی - دانشیار گروه آبخیزداری دانشگاه تربیت مدرس
رضا مدرس - استادیار گروه آبخیزداری دانشگاه صنعتی اصفهان

بررسی تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این پژوهش روند نوسانات سطح آب زیرزمینی در مقیا سهای ماهانه ، فصلی و سالانه با استفاده از آزمون ناپارامتریک من-کندال و تخمین گر شیب سن انجام شد. همچنین تغییرات مکانی تراز آب زیرزمینی در ابتدا و انتهای یک دوره 25 ساله ( 2015-1990 ) به کمک روش زمین آماری کریجینگ معمولی بررسی شد. مقدار شیب خط روند آب زیرزمینی نشان میدهد افت آب زیرزمینی در دشت نجف آباد 11/ 1 متر در سال است. همچنین روند منفی در سطح معنی داری یک درصد غالب بوده و شدت روند منفی سطح آب زیرزمینی در فصل تابستان بیش تر و در فصل پاییز کمتر مشاهده شده است. نتایج نشان میدهد که واریوگرام مدل گوسی بهترین مدل برازش داده شده به ساختار فضایی داد هها می باشد. همچنین بیش ترین افت تراز آب زیرزمینی در قسمت های شرق و جنوب شرق مشاهده شده است

آب زیرزمینی، من-کندال، تخمین گر شیب سن، واریوگرام، دشت نجف آباد