الهام قاسمی فر - کارشناس ارشد کاربرد اقلیم در برنامه ریزی محیطی دانشگاه خوارزمی تهران
سمیه ناصرپور - کارشناس ارشد کاربرد اقلیم در برنامه ریزی محیطی دانشگاه خوارزمی تهران

ناحیه بندی توسط عناصر و عوامل اقلیمی یکی از مهمترین موضوعاتی است که به دلایل گوناگون از جمله اهمیت آن در کشاورزی و معماری یک منطقه مورد توجه می باشد. اقلیم هر منطقه نتیجه ی عملکرد عناصر و عواملی است که در محیط حاکم هستند. در این مقاله ناحیه بندی بر اساس میانگین ماهانه دما و بارش در 16 ایستگاه سینوپتیک منطقه زاگرس که دارای کام لترین آمار از بدو تأسیس تا سال 2005 بودند با استفاده از 4 روش تحلیل مؤلفه اصلی، نمره Z فصلی دما و بارش، انحراف معیار دمای ماهانه، فصلی و ضرایب اقلیمی ضریب خشکی دومارتن و کلیموگرام پگی انجام شد. نتایج نمره Z با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تست شد. در 3روش ابتدایی، پهنه بندی با استفاده از روش وارد صورت گرفت. یافت هها 3 مؤلفه اصلی که 84 / 91 درصد از واریانس متغیرها را توجیه م یکرد شناسایی کرد و 5 ناحیه بدست آمد. نمره Z فصول در بهار و پاییز 5 و در تابستان و زمستان 4 ناحیه بارشی و برای دما در تابستان 4 ناحیه و در دیگر فصول 3 ناحیه را نشان داد. آزمون تحلیل واریانس این بخش فرض محقق عدم برابری بین نواحی را تأیید نمود. براساس انحراف معیار داده های دما 5 ناحیه اصلی بدست آمد. با استفاده از ضریب خشکی دومارتن و کلیموگرام پگی به ترتیب 4و 3 ناحیه تأیید شد. در انتها نقشه های نواحی بارشی و دمایی زاگرس با روش Inverse Distans Weighted در محیط نرم افزار جی ای اس تهیه شد.

ناحی هبندی، خوشه بندی، تحلیل مؤلفه اصلی، ،GIS زاگرس