نرگس خیرالهی - مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
مهناز خطیبان - مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
خدایار عشوندی - مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه الحانی - دانشیار، گروه آموزش پرستاری، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مقدمه: اعضای خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی به علت مواجهه ناگهانی با سکته مغزی اتخاذ نقش جدید به عنوان مراقب بیمار، علاوه برتحمل فشار و استرس جسمی و روحی دچار اختلال در فعالیتهای اجتماعی می شوند. پژوهش حاضر با هدفبررسی تاثیر مداخله مبتنی برتوانمندسازی خانواده محور بر شدت تهدید درک شده مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد. روش کار: این مطالعه مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد با شرکت 88 مراقب از مبتلایان به سکته مغزی انجامشد شرکت کنندگان با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروههای کنترل ) 44 نفر( و مداخله ) 44 نفر( قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل: مشخصات فردی، مقیاس بارتل و پرسشنامه شدت تهدید درک شده بود. که قبل و یک ماه بعد از مداخله توسط کلیه مراقبین تکمیل شد. مداخله آموزشی در گروههای 11 نفری در دو جلسه انجام شد. دادههابا آزمونهای مجذورکای، تی مستقل و زوجی در سطح اطمینان 59 % تحلیل شد. یافته ها: بین میانگین نمرات شدت تهدید درک شده گروه های کنترل و مداخله در بدو ورود به مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت ) 541 P= (. اما یک ماه پس از مداخله، تفاوت معناداری در میزان شدت تهدید درک شده در سه بعد جسمی، روحی و اجتماعی در گروه کنترل نسبت به مداخله مشاهده شد) 09 P .) نتیجه نهایی: مداخله مبتنی بر توانمندسازی خانواده محور می تواند منجر به کاهش فشار مراقبتی و استرس های جسمی و روحی و انزوای اجتماعی مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی می گردد.

انفارکتوس مغزی ، تنش ، خانواده درمانی ، مراقبت پرستاری