کریم اعتمادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه امام حسین (ع)
احمد نورنگ - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع)
سعید رمضانی - دانشجوی دکترای صنایع

ارزیابی میزان آمادگی، از مهمترین دغده ها و ابزارها درتصمیم‏گیری‏های کلان سازمان های نظامی هم در زمان صلح و هم در زمان جنگ می باشد. در این میان رصد میزان آمادگی تجهیزات و نیروی انسانی یگان ها رزمی و رتبه بندی این یگان ها در سلسله مراتب فرماندهی نظامی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله، مدلی برای سنجش میزان آمادگی نیروی انسانی و تجهیزات در یک یگان دفاعی ارائه می گردد. فرآیندهای اصلی این تحقیق عبارتند از تعیین معیارها و شاخص های سنجش آمادگی نیروی انسانی و تجهیزات، تعیین روایی، پایایی معیارها و شاخص ها و ضرایب وزنی آنها با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، مطالعه موردی یک یگان نظامی و تعیین درجه اهمیت (وزن) گروه های مختلف نیروی انسانی و تجهیزات آن، ارائه مدل مفهومی آمادگی ها، ارائه فرمول های محاسباتی و متریک تعیین سطوح آمادگی در دو حوزه نیروی انسانی و تجهیزات به صورت مستقل و تلفیقی. این پژوهش به لحاظ نوع هدف و انجام آن در محیط واقعی سازمان، در دسته ی پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. با توجه به جمع آوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، پرسشنامه و مصاحبه با خبرگان موضوعی(با استفاده از تکنیک دلفی)، روش تحقیق حاضر توصیفی- پیمایشی می باشد.

تیپ های مردم پایه، آمادگی رزمی، یگان های رزم، یگان های پشتیبانی رزم