علیرضا شعبانیان - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه تهران، تهران، ایران

یکی از موضوعات بایسته پژوهش در دانش بدیع،هنر سخن آرایی و تاثیر بلاغی «تکرار» است که یکی از عوامل مؤثر در ایجادموسیقی درونی شعر قلمداد می شود و بسامد آن در واج ها ، هجاها, واژگان و جملات زیبایی می آفریندو موجب همنوایی و گیراییسخن می شود و همچنین سخن را با تأکید همراه میسازد که در نتیجه آن تأثیر موسیقی کلام و القای معنی مورد نظر شاعر بیشتر میشود.نگارنده در این نوشتار بر آن است که کار کرد های زیبایی شناختی آرایه تکرار را در قصایدی از عسجدی مروزی،رشید الدین وطواطو ملک الشعرای بهار مورد بررسی قرار دهد.

قصیده، آرایه تکریر، عسجدی، وطواط، بهار