رحیم نیکخواه - استادیار،گروه باغبانی، دانشگاه خلیج فارس بوشهر دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
مرضیه شمشمی] - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه خلیج فارس بوشهر دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
علی هاشمی - استادیار گروه اصلاح نباتات، دانشگاه خلیج فارس بوشهر دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
ملک حسین شهریاری] - استادیار گروه علوم خاک، دانشگاه خلیج فارس بوشهر دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

هدف از این مطالعه بررسی اثرمتقابل تغذیه وهرس سبز بر روی کمیت و کیفیت خوراکی انگور سیاه شیراز می باشد. این تحقیق بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 2 عامل اصلی (تیمارهای کودی شامل: بر، روی، ازت، بر+ازت، بر+روی، ازت+روی، بر+روی+ازت، شاهد) و فرعی (هرس سبز) در سه تکرار بر روی رقم سیاه شیراز اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین کلروفیل مربوط به محلول پاشی بر و روی بود در حالیکه کاربرد بر به صورت مجزا باعث کاهش کلروفیل شد. علاوه بر این بیشترین میزان رشد عرضی برگ مربوطه به تیمار اوره بود در حالیکه طول برگ در همه تیمارهای کودی نسبت به شاهد به صورت معنی داری کاهش یافت. همچنین بیشترین وزن خوشه در تیمار تلفیقی روی+بر مشاهده شد که نسبت به شاهد 133 گرم افزایش یافته بود. تمامی تیمارهای کودی، pH آب میوه را نسبت به شاهد کاهش دادند. اما کاربرد ازت و بر باعث افزایش میزان TSS میوه های برداشت شده نسبت به شاهد و سایر تیمارهای کودی شدند. کاربرد ازت+بر به صورت معنی داری باعث افزایش میزان ویتامین سی نسبت به شاهد شدند در حالیکه سایر تیمارهای کودی باعث کاهش ویتامین سی شدند. بیشترین تعداد بذور در هر خوشه در تیمار بر مشاهده شد، در صورتیکه تیمار کود تلفیقی بر+ ازت و بر+ازت+روی دارای کمترین تعداد بذر در هر خوشه بودند. اما بزرگترین بذور در تیمارهای کودی بر، روی و تلفیقی بر+روی+ازت مشاهده شد و کود نیتروژن کمترین مبزان بذر را داشتند. علاوه بر این هرس سبز توانست تاثیر مثبتی بر افزایش میزان کلروفیل، طول و عرض برگ، تعداد حبه، اسیدیته کل، ویتامین سی، TSS ، تعداد بذر در هر خوشه و افزیش اندازه بذور در انگور داشت.

انگور، روی، بر، ازت، هرس سبز