زهرا معروف خانی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
محمدرضا کرمی پورشمس آبادی - دکترای مدیریت آموزشی ،عضوهیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدزنجان،گروه علوم تربیتی و روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزشهای زندگی خانواده و مهارتهای زندگی بر کاهشآسیب های اجتماعی (طلاق) انجام شد. روش پژوهش پیمایشی بود. تمامی زوج های متقاضی طلاق در شهرقزوین بودند، جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه مورد نظر 27 آزمودنی شامل 22 آزمودنی درگروه آموزش های زندگی خانواده و 5 آزمودنی در گروه مهارت های زندگی بودند که به روش نمونه گیریدردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس 28 سؤالی میل به طلاق روزلت، جانسون ومورد استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و آزمون t گروه های مستقل موردتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش زندگی خانواده و آموزش مهارتهای زندگی در افزایشوفاداری و ابراز احساسات زوج های متقاضی طلاق مؤثر بودهاند ولی در کاهش تمایل به جدایی و مسامحهمؤثر نبوده اند. بین میزان تأثیر آموزش زندگی خانواده و آموزش مهارت های زندگی در کاهش تمایل به طلاقنیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. از نتایج پژوهش حاضر می توان درراستای برنامه ریزی آموزشی، درمانیومداخلات بالینی به منظور تمایل به طلاق در زوج های متقاضی طلاق استفاده کرد.

آموزش زندگی خانواده، آموزش مهارت های زندگی، طلاق، زوج های متقاضی طلاق