امیر باباغیبی ازغندی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهر ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد مقدس

کلانشهر مشهد به مانند سایر کلانشهر ایران با گستره رو به رشدی از بافتهای فرسوده بخصوص در بخش مرکزی رو به روست با توجه به اجرای طرح عظیم بازسازی حریم حرم مطهر، شناسایی و درجه بندی بافتهای فرسوده با هویت باقیمانده جهت تعیین اولویت در بهسزای بازسازی آنها، از ضرورت واهمیت ویژه ای برخوردر است و همچنین در دهه های اخیر بسیاری از سازمانها و نهادهای مدیریت و برنامه ریزی بر ترویج نوعی نگرش مشارکتی برای تشویق مدیریت وبرنامه ریزی از «پایین به بالا» و تاکیدبر اجتماعات محله ای به منظور توانمندسازی آنها و نظارت بر اقدامات توسعه ای تاکید داشته اند. براساس این ضرورتف تحقیق حاضر با هدف شناسایی و بررسی بافتهای و فرسوده بخشی از محدوده ی پیرامون حرم مطهر، یعنی محله سرشور مشهد انجام می گیرد این محله یکی از محلات طرح بهسازی ونوسازی بافت مرکزی شهر مشهد را شامل می شود که دارای بافتی با ارزش و دارای هویت می باشد در این تحقیق براساس معیارهای کمی و کیفی با استفاده از روش swot محدوده ی مور مطالعه بررسی شده است بدین منظور مولفه هایی از قبیل تاریخ، زیست محیطی، کالبدی، عملکردی، حرکت و دسترسی، تاسیسات و تجهیزات، اقتصادی - اجتماعی و ادارکی مورد بررسی قرار گرفته ظهور نگرش جدید مداخله در بافتهای فرسوده با هویت را تبیین کرده و ظرفیت های و راهبردهایی ان را در مولفه های ذکر شده ارائه می نماید.

برنامه ریزی محله محور، بافت فرسوده، هویت شهری، مشهد، محله سرشور