نسیرین محمدعلیپور - فوق لیسانس مدیریت دولتی شاغل در سازمان تامین اجتماعی خیابان فاطمی، ج
منصوره کریمی - فوق لیسانس مدیریت دولتی، شاغل در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، خی

امروزه یکی از مهمترین معیارها در بررسی سطح سواد برای یک جامعه توسعه یافته میزان سواد مردم جامعه در مورد میزان بهره‌برداری و استفاده از رایانه می باشد. اگ راز سواد تکنولوژیک به عنوان یک زیرساخت اساسی در زمینه فراهم کردن بسترهای لازم جه دستیابی به توسعه دانایی محور یاد کنیم باید ملزومات و امکانات گسترش چنین آموزش هایی را نیز فراهم آوریم. با ورود به عصر اطلاعات و تشکیل جوامع اطلاعاتی وجود مهارت های لازم برای جستجو، استخراج و استفاده از اطلاعات برای شهورندان جامعه امری ضروری است. این گونه مهارت ها در واژه سواد اطلاعاتی جمع می گردد. واژه سواد اطلاعتی برای اولین بار توسط زورکوسکی در سال 1974 مطرح گردید. واژه های دیگری نیز در کنار «سواد اطلاعاتی» همچون «سواد رایانه ای» ، سواد کتابخانه ای، سواد رسانه ای، سواد شبکه ای (مترادف سواد اینترنتی و سواد هایپر)، سواد دیجیتالی نیز مطرح گردیده است. پیتر سنج یکی از دانشمندان بزرگ در زمینه مدیریت و نویسنده کتاب پنج فرمان می گوید: «در قرن جددی تنها چیزی که شما را می تواند از بقیه رقبا جلوتر بیندارد، یادگیری سریعتر می باشد.» به دلیل افزایش در جمعیت سنین دانشگاه، تقاضای آموزش با کمبود عمومی استادان آموزش عالی تشدید می شود. Bureau of labor statisties برآورد می کند که تعداد استادان دانشگاه و دانشکده باید تا 16/6 درصد در این دهه افزایش یابد تا تقاضای جایگزینی و رشد را برآورده سازد. تنوع نهادهای آموزش و پرورش عالی موجب افزایش تقاضای جهانی برای آموزش شده و البته فرصت های جدیدی هم برای مشارکت در فرآیندهای آموزشی فراهم کرده است. آموزش الکترونیکی در بسیاری از کشورهای دنیا به عنوان راه حلی برای پاسخگویی به تقاضاهای آموزشی مطرح گردیده است. در این مقاله به بررسی تطبیقی مطالعات پیرامون تعاریف، اهمیت و ضرورت، مزایا و معایب،‌ و وضعیت آموزش الکترونیکی در چند کشور و از جمله ایران عزیزمان پرداخته شده است تا شاید زوایای گوناگون این پدیده جدید بهتر شناخته شود.