بهاره سجادی نایینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

حمل و نقل شهری یکی از مهم ترین مسائلی است که در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار می گیرد. یکی ازنیرومند ترین ابزارهای ویژه جغرافیایی در جهت هدایت توسعه شهری تاسیسات و تجهیزات حمل ونقل می باشد. زیراامکان ارتباط بین کاربری های گوناگون را تسهیل نموده وارتقا می بخشد،و دسترسی ها را افزایش می دهد. پژوهشحاضر با هدف ارزیابی پتانسیل توسعه نواحی پیرامونی خط 5 مترو تهران صورت گرفت . از این رو از نوع کاربردی بوده وروش انجام آن توصیفی تحلیلی می باشد . لذا جهت جمع آوری داده ها از روش های اسنادی (کتاب ها ، مقالات و –مطالعات انجام شده توسط مهندسین مشاور ، اینترنت و .... ) و همچنین میدانی (نظیر سازمان ها موثر در پژوهش)استفاده گردید . جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای GIS و از مدل کمی AHP استفاده شد . یافته ها حاکی از آن استکه مناطق دارای پتانسیل بالا، عمدتا در نزدیکی خطوط مترو و ایستگاه های مترو قرار گرفته اند. نتیجه پژوهش گویایاهمیت خطوط مترو در مطالعات توسعه شهری است. همچنین نشان می دهد که با افزایش فاصله از خطوط مترو وهمچنین ایستگاه های مترو، امکان و پتانسیل توسعه کاهش می یافت.

پتانسیل توسعه، توسعه شهری ،مترو تهران ، مدل AHP، نرم افزار GIS