حمیدرضا منصوری - کارشناس ارشد معماری - مدرس معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
زهرا منصوری - دانشجوی کارشناسی پیوسته معماری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز

مفهوم پایداری همواره در ذهن و زندگی انسان حضور داشته و اولین نشانه های آن زمانی نمود پیدا کرد که او سعی در ایستادن داشت و برایاینکار او باید می توانست تعادل خود را حفظ کند. او درک کرده بود که برای ادمه حیاط باید بتواند بایستد، راه برود، بدود، شکار کند و کار کند.در آن زمان او هیچ دانشی در خصوص سیستمی در گوش میانی متشکل از سه حلقه عمود برهم و مایعی جاری در آنها که با عث تعادل می شودنداشت و نمی دانست آن مایع با گردش خود بین سه حلقه چگونه باعث ایجاد تعادل بدن میشود و با کمی تمرین در یکسالگی آموخت چگونهتعادل خود را حفظ کند. نکته اصلی اینجا بود که او در اولین قدم برای بقای زندگی به پایداری ذهن نیاز داشت و در صورت پایداری ذهن وتفکر و منطق پایدار می توانست در همه چیز پایداری ایجاد کند و درست زمانی توانست پایدار بماند که مفهوم پایداری را در ذهن یافت و آنرادر خود نهادینه کرد. معماری و شهرسازی پایدار نیز در سایه تفکر پایدار و درک و تجلی مقیاس منطقی در دست ساخته های انسان در دنیایخارج متبلور خواهد شد. در طول تاریخ معماران بومی ایران با تحصیل شرایط مساعد در محورهای سه گانه اجتماعی – فرهنگی ، اقتصادی ومحیطی موفق به ایجاد پایداری در معماری و شهرسازی ایران زمین شده اند. این مقاله سعی در بررسی و چگونگی روند شکل گیری معماریو شهرسازی بومی و پایدار ایران بر مبنای تفکر پایدار معماران آن و در چهارچوب مقیاس منطقی را دارد . در این راه با بررسی اصول حاکم برمعماری ایرانی و تفکر پایداری که توانسته در طول تاریخ بر شگل گیری و پایداری آن اثر گذارد، قصد استخراج مولفه های موجود در معماریبومی ایران را که همگی واجد مقیاس منطقی و پایداری بوده و منبعث از تفکر پایدار معماران حکیم این مرز و بوم هستند را داریم .

معماری، شهرسازی، مقیاس منطقی ، فرهنگ، پایداری، آموزش