فریبا ولی پور عالم - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد ، ایران
قاسم صحرایی - دانشیار ،دانشکده زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه لرستان ، ایران

محمود دولت آبادی یکی از هنرمندان معاصر است که هم در عرصه ی داستان نویسی و هم فیلمنامه نویسی دستی توانا دارد و چند سالی است که وارد سینما هم شده است.آثار منثور او به خوبی در میان ادبیات داستانی معاصر جا باز کرده اند و طرفداران فراوانی پیدا کرده اند. در این مقاله به بررسی چند مورد از عناصر داستانی در فیلمنامه ی اتوبوس ایشان پرداخته می شود. شخصیت از جمله مهم ترین عناصر یک داستان به حساب می آید. دولت آبادی در این کتاب،به خوبی شخصیت های خود را پرورانده و هر کدام را دقیقا متناسب با نقششان در فیلم آورده است. زاویه ی دیدی که نویسنده برای بیان داستان خود انتخاب کرده است سوم شخص مفرد یا دانای کل است.درونمایه ی این اثر دولت آبادی هم مثل دیگر آثار او بیان فقر و محرومیت جامعه ی روستایی ایران و خصوصا روستاهای شرق کشور است.از میان عناصر مختلف داستان چیزی که دولت آبادی بسیار زیبا و دقیق به آن پرداخته است، صحنه و صحنه پردازی است. او صحنه های مختلف داستانش را چنان دقیق و مو به مو توصیف می کند که گویا خواننده را در مقابل یک تابلوی نقاشی یا پرده ی سینما قرار داده و از نزدیک همه چیز را به او نشان می دهد.

اتوبوس دولت آبادی، شخصیت، درونمایه، زاویه دید، صحنه پردازی