مرضیه آباد - استاد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه فردوسی مشهد،ایران
وحید یزدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه فردوسی مشهد،ایران

تعریب،درلغت به معنی وارد کردن لفظ وواژه بیگانه وغیرعربی درزبان عربیاست.کلمات غیر عربی که ریشهعربیندارند،پس ازایجاد تغییروتبدیل هایی،شکل عربی به خودمی گیرندوتابع ساختارزبان عربی می شوند.این کلمات تازه واردتا وقتی که رنگ وب ویزبان میزبان(عربی)رابه خودنگیرندامکان کاربردندارند. به این واژه های عربی شده،«معربات»گویند.این امرشگفتنیستکه،الفاظ بیگانه ومخصوصافارسی درشعرابی نواس زیادبه کاررفته باشد.زیرامادرشجلبان فارسی الاصل بوده،همچنین پس ازقیام دولت عباسی دراین دوره رابطه ی بین فارس هاوعباسیان استحکام بیشترییافته وزبان فارسی درشهرعراق بسیارتداولیافت .علاوه برای نمداح برمکیان نیزبود وبدینسبب، بایدخود را ایرانی مآب نشان می داد.اشعاروی،به منزله ی تمجیدی برمملکت فارس وتمدن آنهابه شمارمیآید.دراین جستار برآنیمکه پس ازگذری کوتاه ومختصربرزندگی وادبیات بونواس،شاعربرجسته ی عصرعباسی وامواژگیرادرشعر وی مورد بررسی قراردهیم .مهم ترین منابع شناسایی واژگان دخیل دراین مقاله فرهنگ تطبیقی واژگان فارسی درعربی ترجمه؛دکترابراهیم استاجی وسیداسماعیل مطلوب بودهاست.

ابونواس، عصرعباسی، نمود واژگان،زبانپارسی،زبانعربی