محمدرضا طاهری - دکتری تخصصی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحدمسجدسلیمان،ایران،مسجدسلیمان- نویسنده مسئول
عبدالرضا یوسفی اوروند - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان،ایران،مسجدسلیمان

همواره تربیت و اداره فرزندان برای نسل آدمی از بزرگترین دغدغه های دیرین و نیز از مهمترین شاخص های تربیتی آدمی درطول تاریخ بوده است. در این تحقیق نیز با بسط تأثیر والدین بر تربیت دینی فرزندان تبیین شده است با شرح مسئله این کهآیا باورهای دینی و اعتقاد به خدا و پیامبر و وحی و رسالت و مبانی اعتقادی مثل نماز و روزه و فروغ دین در تربیت و آموزشفرزندان تاثیر دارد؟ فرض در این تحقیق این است که تربیت دینی در رشد و تعالی فرزندان موثر است. و خانواده هایی کهگرایش و توجه دینی دارند و خانواده هایی که به ارز های دینی و اعتقادی پا ی بند هستند در پرورش و تربیت فرزندانموفق بوده و از نظر گرایش فرزندان آنها به گناه و اعتیاد و بزهکاری و خلاف و سرقت و اختلالات دیگر نرخ کمتری نسبت بهسایر خانواده ها به خصوص خانواده هایی که گرایش کمتری به دین و دینداری دارند نشان می دهد. برای جمع آوری یافتهها یک پرسشنامه 10 سوالی در دو سمت تنظیم کردیم. در 5 سوال اول از فرزندان درباره میزان عملی آنها به شعائر دینی ودر 5 سوال دوم نگاه و نظر مردم درباره این افراد را از لحاظ تاثیر تربیتی جویا شدیم. در واقع بخش اول سوالات باورهای دینیو بخش دوم تربیت دینی را شامل می شد که در 10 سوال طراحی شده و از 100 نفر در هر 10 سوال پرسش شده و نتایجیافته ها در جدول کلی و خام داده ها آمده است. کسانیکه به باورهای دینی معتقد بودند 62 % و بی اعتقاد 38 % و میزان تربیتآنها نیز که از سمت دوم پر سشنامه به د ست آمده به عنوان y قرار داده و از طریق ضریب همبستگی معنی داری یافته ها رانشان داده ایم.

تربیت دینی، والدین، دانش آموزان پایه ششم شهرستان مسجدسلیمان