احسان عدیلی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه ولآیت ایرانشهر
کامبیز نرماشیری - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
میلاد مستان - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

در دهه های اخیر، به منظور کاهش ارتعاشات سازه ها در اثر نیروهای دینامیکی، سیستمهای کنترلی زیادی مورد مطالعه قرار گرفته اند. یکی از روشهای موثر در کاهش پاسخ لرزه ای سازه، استفاده از سیستمهای جاذب انرژی می باشد کارکرد این سیستمها به گونه ای است که با انجام تغییر شکلهای ویژه و اعمال مکانیکی خاصی موجب جذب و استهلاک مقدار زیادی از انرژی ورودی به سازه می گردد که در نتیجه مقدار انرژی دریافتی توسط سایر اعضای سازه ای کاهش یافته و بدین صورت نیروی زیادی به آنها اعمال نمی گردد د راین میان استفاده از میراگرها به عنوان یک گزینه مناسب مورد توجه بود است. در این مقاله به اثر حضور میراگرهای ویسکوز در جابجایی ساختمان پرداخته شدهاست و نتایج بدست آمده نشان دهنده این موضوع است که تغییر مکان جانبی در سازه های دارای میراگر ویسکوز در مقایسه با سازه های بدون میراگر بطور چشمگسری کاهش یافته است.

میراگر ویسکوز، جابجایی ساختمان، ارتعاشات لرزه ای