نسرین قرهی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
مهدی پژوهش - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
میثم پوینده بلداجی - دانشجوی کارشناسی مهندسی مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
محمود اسماعیل زاده - دانشجوی کارشناسی مهندسی مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد

به منظور تهیه الگوی استفاده بهینه از اراضی حوزه آبخیز کاکلک واقع در استان چهارمحال و بختیاری درمحدوده بین 56 28 32 و 58 24 32 عرض جغرافیایی شمالی و در محدوده بین 2 36 50 و 34 45 50 طول جغرافیایی شرقی ، مدل فائو در 5 زیر حوزه هیدرولوژیک موجود در این منطقه جهت ارزیابی اراضی استفاده شد. نتایج حاصل از مدل فائو در منطقه کاکلک مشخص کرد که از کل اراضی 17.125درصد منطقه با کلاس تناسب 3T برای کشت دیم کاملا مناسب بوده است و 82.875 درصد منطقه به دلیل شیب زیاد و داشتن سنگریزه عمقی و فرسایش آبی و وجود رخنمون سنگی دارای توان نامناسب برای کشت آبی می باشد. برای کاربری مرتعداری زیر حوزه های 1، 2 و 3 به مساحت 20.271 کیلومتر مربع برای مرتعداری محدودیت دارد در نتیجه این اراضی با محدودیت زیاد هستند ولی شرایط آب و هوایی نسبتا مناسبی برای مرتعداری را دارا می باشد. زیر حوزه 4 به مساحت 5.847 کیلومتر مربع با محدودیت متوسط هستند و مناسب برای چراگاه های موقتی و حفاظت حوزه آبخیز می باشند. زیرحوزه 5 به مساحت 5.397 کیلومتر مربع برای کاربری مرتعداری کاملا مناسب می باشد. برای کاربری جنگل زیر حوزه 3 با مساحت 6.707 کیلومتر مربع دارای محدودیت زیادی برای کشت جنگل است. زیرحوزه 2 با مساحت6.809 کیلومتر مربع محدودیت متوسطی را برای کشت جنگل داراست. زیر حوزه 1، 4 و 5 به مساحت 17.999 کیلومتر مربع کاملا مناسب برای کاربری جنگل می باشند.

قابلیت اراضی، کشت دیم، کشت آبی، مرتع، جنگل، کاکلک