سیدکیوان داودی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، گروه عمران، قائمشهر ، ایران
نادعلی رمضانپور - دانشگاه آزاد اسلامی، عضو هیئت علمی گروه عمران، قائمشهر ، ایران
محمدصادق مرتضوی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، گروه عمران، قائمشهر ، ایران
سینا کریمیان - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، گروه عمران، باشگاه پژوهشگران جوان، ساری، ایران

کاهش کیفیت آب در دریاچه ها و مخازن در حال تبدیل شدن به یک مشکل عمده برای برخی از تاسیسات می باشد وتاسیسات زیادی را مجبور به مدیریت مخزن و مصرف به عنوان استراتژی های ممکن برای بهتر کردن تصفیه پذیری آب اولیهکرده است. اغلب تاسیسات آبی منابع آب ذخیره خود را با دیگر اشخاص برای تفریح و سرگرمی، ماهیگیری، شنا و در عینحال تولید برق به اشتراک گزاسته و استفاده می کنند. افزایش تنش در مخازن آب با توجه به این واقعیت است که تقاضای روبه رشدی برای آب وجود دارد در حالی که میزان آب ثابت مانده و یا با توجه به خشکسالی در محدوده زمانی معین رخ میدهد. به عنوان یک نتیجه از تغییرات به سیستمهای حوزه آبخیز، کیفیت آب می تواند به سرعت در بعضی مخازن رو بهوخامت بگزارد. فاکتور های زیادی در کاهش کیفیت آب دخیل هستند از جمله افزایش بیش از حد مواد مغذی ناشی از کودها در آب، منابع نامشخص، تخلیه های غیر قانونی در آب، شکوفه های جلبکی و ... طبقه بندی می شوند. در حالی که منابعانسانی را می توان کنترل و تا حدودی به حداقل رساند، مشکلات ناشی از تکرار لایه بندی حرارتی هر ساله و بر روی سیستمهای تصفیه آب و اپراتور های تاسیساتی فشار می آورد. پارامتر های کیفیت آب مانند کربن تمام ارگانیک، جلبک، اکسیژنمحلول، دما، منگنز، آهن، فسفات و pH تصفیه پذیری مواد موجود، بهره برداری خوب از تولید گیاه و پیروی از مقررات را تحت تاثیر قرار داده است. در طبقه بندی حرارتی، یک تاسیسات می تواند مشکلات گوناگونی مانند بو، طعم و مزه قابل توجه، آهنو منگنز درصد خلوص بالا، افزایش مصرف مواد شیمیایی و ضایعات نسل بشر و اجرای فیلتر کوتاه تر به خاطر شکوفه هایجلبکی را تجربه کند. به عنوان یک نتیجه از کاهش عملکرد موثر و ظرفیت، بیشتر تاسیسات تمایل به مقابله با مشکل کیفیتآب در منبع را دارند تا از کارخانه تصفیه.

منبع تصفیه آب، اختلاط دریاچه، هوادهی/ اکسیژن دهی دریاچه، کیفیت بد آب