سجاد بحری - کارشناس ارشد حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

طبق تئوری نمایندگی، اولین مشکل مربوط به نمایندگی وجود تضاد منافع بین سهامدار و مدیر است. نظام راهبری شرکت را میتوان به صورت ساختاری منسجم از روابط در نظر گرفت که میان سهامداران، مدیران، ذینفعان و ناظران برقرار میشود تا منافع کلیه مالکان و ذینفعان تضمین شود. تحقیق حاضر به دنبال بررسی مقایسهای تأثیر سازوکارهای درونی و بیرونی راهبری شرکتی بر هزینه های نمایندگی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 90 شرکت پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1383 تا 1393 است. یافتههای تحقیق حاکی از این است که، تمرکز مالکیت، مالکیتنهادی، حسابرس مستقل دولتی، حسابرس مستقل غیردولتی، استقلال هیأت مدیره، نقش دوگانه مدیر عامل، سطح تأمین مالی از بانکها و اندازه شرکت، تأثیر منفی و اظهار نظر غیر مقبول حسابرس، تأثیر مثبت بر هزینه های نمایندگی دارند.همچنین نتایج نشان می دهد که، حسابرس مستقل دولتی، در کاهش هزینه های نمایندگی، موفق تر عمل کرده است

تمرکز مالکیت، مالکیت نهادی، حسابرس مستقل دولتی و غیردولتی، اظهار نظر غیر مقبول حسابرس،استقلال هیأت مدیره، نقش دوگانه مدیر عامل، سطح تأمین مالی از بانکها، اندازه شرکت، ، هزینه های نمایندگی