جواد گودینی - استاد مدعو گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
مریم مهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
سپیده قهرمانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
مریم جوانبخت - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

امروزه با رشد روزافزون تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع مختلف، از یکسو و از سوی دیگر با رشد جمعیت، اندیشه بلندمرتبه سازی به یک رویکرد غالب در معماری و شهرسازی بدل شده است. افزایش ارتفاع در این ساختمان ها، به مشکلات طراحی و اجرایی بی شماری نظیر افزایش هزینه های جابجایی مصالح، افزایش وزن ساختمان، افزایش اثرات بارهای افقی بر ساختمان، افزایش صعوبت کار در ارتفاع و ... دامن زده است. بدیهی است در این شرایط بهره گیری از روش های ساختمانی نوینی که بتوانند چنین مشکلاتی را تقلیل دهند، از اهمیت بالایی برخوردار است. خشک سازی یا روش های ساختوساز خشک نمونه ای از روش های ساختمانی نوین است که در صنعت ساختمانی امروز گسترش فوق العادهای یافته و مزایای نسبی فراوانی داشته است. تحقیق حاضر کوشیده است تا به مقایسه تأثیرپذیری پارامترهای ساختمانی از فناوری های بلند مرتبه سازی و خشک سازی بپردازد و معین نماید که آیا خشکسازی می تواند در تقلیل مشکلات یاد شده مؤثر باشد؟ این پژوهش، ماهیتی توصیفی- تحلیلی داشته، در مرحله گردآوری مدارک از منابع اسنادی و میدانی استفاده نموده و برای تحلیل آنها به استدلال های منطقی و مقایسه رو آورده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داده است که تأثیرات نامطلوب بلند مرتبه سازی بر پارامترهای ساختمانی ( اعم از مساحت مفید طبقات ساختمان، نورگیری در عمق، تأثیر بارهای افقی و قائم، صعوبت کار در ارتفاع، صعوبت حمل مواد در ارتفاع، صعوبت تغییرات در دوره بهره برداری، صعوبت تخریب و بازسازی، سرمایه مورد نیاز و برگشت پذیری آن)، با بهره گیری از روش های خشک سازی تقلیل می یابد. با این تفاسیر خشک سازی می تواند به مثابه راهبردی مناسب در توسعه این ساختمان ها مؤثر باشد.

بلند مرتبه سازی، خشکسازی، پروژه های ساختمانی، پارامترهای ساختمانی