امیر انصاری - دانشگاه اراک: دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، گروه محیط زیست

منطقه شکار ممنوع تالاب میقان اراک در مرکز کشور ایران و در دالان مهاجرتی پرندگان قرار دارد. این منطقه در فصل سرما با داشتن شرایط مطلوب زیستگاهی هر ساله پذیرای تعداد زیادی پرنده مهاجر بویژه درنای معمولی می باشد، از اینرو منطقه مذکور بعنوان گلوگاه در مسیر مهاجرت پرندگان محسوب می شود. منطقه تالاب میقان دارای معیارهای 1a و 2c و 3a و 3c تالابهای بین المللی رامسر و دارای معیارهای 2و 6 مناطق مهم پرندگان IBA و بعنوان قطب پرنده نگری کشور حائز اهمیت می باشد . برداشت مواد معدنی سولفات سدیم ، استقرار پروژه های صنعتی و معدنی در حاشیه تالاب و ورود پساب های آلوده و باطله های معدنی از مهمترین عوامل تهدید اکوسیستم تالاب میقان محسوب می گردد. بیشترین تعداد پرندگان منطقه مربوط به چکاوک طوقی ، درنای معمولی ، خوتکا ، پرستوی دریایی ، غاز خاکستری ، فلامینگو ، کاکایی ارمنی و چوب پا می باشد. وضعیت زیست محیطی منطقه بر اساس بازدیدهای صحرایی و تفسیر تصویر ماهواره ای سال 2015 مطالعه شده است. در طول بررسی پتانسیلها ، ویژگی های زیست محیطی ، اکوتوریستی و عوامل تهدید منطقه، میزان حقابه تالاب و زون های ناحیه محدودیت شدید حفاظتی ، ناحیه حفاظت ، ناحیه طبیعت گردی گسترده (پرنده نگری)، ناحیه بازسازی و سایر استفاده ها شناسایی گردید.

تالاب میقان، درنای معمولی ، گلوگاه مهاجرت ، زون بندی و مدیریت زیست بومی