سیدحسین صدری - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، بخش مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شیراز
محمدحسین رئوفت - استاد، بخش مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شیراز
سیدمهدی نصیری - دانشیار، بخش مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شیراز

ایران به عنوان سومین تولید کننده و دومین صادر کننده خرما به لحاظ عدم فرآوری مناسب در کشور در رتبه پانزدهم از نظر ارزش اقتصادی به ازای هر تن خرمای صادراتی قرار دارد. هستهگیری یکی از فرایندهایی است که موجب افزایش ارزش افزوده خرمامیگردد. در این پژوهش مکانیزم هستهگیری گیرهای با طرح جدید طراحی و ساخته شد. کارآیی واحد هستهگیر در سه سطح سرعت نامی مکانیزم 60و90و100عددهستهدردقیقه و پنج سطح محتوای رطوبتی خرما برپایه تر 20و22و24و26و28درصد برای رقم مضافتی بررسی شد. با توجه به ارزیابیهای انجام شده سرعت و رطوبت در میزان هستهگیری تأثیر معنی داری نداشتند. سرعت و برهمکنش سرعت و رطوبت تأثیری معنی داری در میزان گوشت از دست رفته نداشت. هر سه عامل رطوبت، سرعت و برهمکنش آنها تأثیری معنی دار در میزان تغییر طول داشتند در حالی که تنها سرعت در میزان تغییر قطر اثر معنی دار نشان داد. مطلوب ترین حالت هستهگیری در سرعت 06 ) تعداد نامی هسته گیریدر دقیقه( و رطوبت 22 % بود. در این تیمار درصد هستهگیری، درصد گوشت از دست رفته، درصد تغییر قطر و درصد تغییر طول به ترتیب81و100و1/4و1/7درصد بدست آمد

خرما، هسته خرما، هستهگیری، مکانیزم گیرهای