سعید سعیدااردکانی - دانشگاه یزد، دانشکده مدیریت، استادیار و مدیر گروه بازرگانی
نعیمه دره زرشکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، جهاد دانشگاهی یزد
فاطمه ابویی - کارشناس مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی

در طی نیم قرن گذشته خلاقیت به صورت یکی از مباحث اساسی روانشناسی علمی و نیز به عنوان موضوعی قابل تحقیق و آموزش پذیر در آمده است. گیلفورد نخستین دانشمند روانشناسی و شماری دیگر از روانشناسان مدافع او، از سال 195 به بعد به نظریه پردازی و پژوهش درباره خلاقیت و بحث درباره تمایز این پدیده با هوش عقلی (IQ2) پرداختند. گرچه نظریه ها و الگوهای هوش رایج، تا اندازه ای توانسته اند از لحاظ کاربردی خدمات سودمندی به روانشناسی عرضه کنند اما در زمینه تمایز این پدیده با هوش عاطفی (EQ3) و نقش آن در خلاقیت و نوآوری مطالعات بسیار کمی صورت گرفته است. هوش عاطفی و بهره هوشی ضد یگدیگر نیستند، بلکه به هم تفاوت دارند. این مقاله در قالب یک پژوهش کتابخانه ای به بررسی مفاهیم هوش، هوش هیجانی، هیجانات، خلاقیت، خلاقیت هیجانی و ارتباط خلاقیت با هوش و هوش هیجانی پرداخته است و با توجه به بررسی های انجام شده به این نتیجه رسیده است که هوش و خلاقیت باید دو سازه جدای از هم و یا با ارتباط بسیار ضعیف باشند. اما ارتباط بین هوش هیجانی و خلاقیت مهم و قابل توجه است و هوش هیجانی مدیران سازمان در پرورش خلاقیت کارکنان بسیار حائز اهمیت و توجه است.

هوش عقلی، هوش عاطفی، خلاقیت، خلاقیت هیجانی