عبداللطیف عارف - کارشناس ارشد مهندسی شیمی- پلیمر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شمال، آمل
حسین عیسی زاده - پروفسور مهندسی شیمی- پلیمر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شمال، آمل

در این پژوهش، پلی پیرول، کامپوزیت و نانوکامپوزیت های آن به طور موفقیت آمیزی بوسیله پلیمریزاسیون شیمیایی پیرول و با استفاده از کلرید آهن (III) به عنوان اکسیدان در حضور سورفکتانت پلی وینیل پیرولیدن با دو جرم مولکولی (4)10 و (5)10 گرم بر گرم مول و نانوذرات اکسیدآهن در محیط آبی به روش کلوییدی سنتز شدند. مورفولوژی، ساختار شیمیایی و ماهیت کریستالی محصولات به ترتیب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، الگوی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و ا لگوی پراش اشعه ایکس (XRD) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که خواص محصولات به حضور و مقدار سورفکتانت بستگی دارد و وجود نانوذرات اکسید آهن بر مورفولوژی نانوکامپوزیت تاثیر می گذارد. تصاویر SEM نشان می دهند که سورفکتانت اندازه ذره را کاهش میدهد و با افزایش مقدار پایدارکننده از 2g L به 15g L اندازه ذرات کوچکتر شدند. شدت پیکهای به دست آمده از تست FTIR بیانگر ایجاد نانوکامپوزیت است. ماهیت کریستالی نانوکامپوزیت ها از روی آنالیز XRD تایید می شود.

پلی پیرول، نانوکامپوزیت، پایدارکننده، مورفولوژی، ساختمان شیمیایی