عاطفه حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه علامه طباطبایی

در میانه های دهه ی 1990 ، اینترنت به داخل عملیات کسب و کار رسوخ کرد، فناوری اطلاعات مطرح شد و سپس مفهوم کسب و کارالکترونیک شکل گرفت. با ظهور کسب و کار الکترونیک، مدیریت منابع انسانی بعد جدیدی به دست آورد. تکنولوژی، بسیاری از فرآیندهای مرتبط با منابع انسانی را - از جمله برنامه ریزی، استخدام، انتخاب، مدیریت عملکرد، سیستم پاداش- تغییر داد و باعث بهبود دربسیاری زمینه ها شد و مفهوم جدیدی به نام مدیریت منابع انسانی الکترونیک 1 مطرح گردید. طبق تعریف استرومیر، مدیریت منابع انسانی الکترونیک، به کارگیری تکنولوژی اطلاعات برای شبکه سازی و پشتیبانی فعالیت های منابع انسانی فعالان سازمان در حداقل دو بعدفردی و جمعی است که مزایای بسیاری از جمله دسترسی سریع تر به اطلاعات زمان و کارکنان، شفافیت اطلاعاتی بیشتر، مدیریت موثر تر و نهایتا توسعه ی منابع انسانی و افزایش بهره وری سازمان را در پی دارد. در این مقاله، ضمن بررسی پژوهش های پیشین درباره ی مدیریت منابع انسانی الکترونیک به بررسی این موضوع و امکان اجرای آن در کشور ایران، پرداخته می شود و نهایتا پیشنهاد هایی برای اجرای موثر آن ارایه خواهد شد