محمدرضا لطفی ملا - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه عالی بانکداری واحد اهواز، کارمند بانک کشاورزی
جابر زریعی - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه عالی بانکداری واحد اهواز، کارمند بانک کشاورزی
یدالله دیوسالار - مدرس گروه حسابداری، موسسه آموزش عالی اسوه، تبریز، ایران.

در فرایند رشد و توسعه اقتصادی مقوله سرمایه گذاری از اهمیت بنیادی برخوردار است. در حقیقت می توان سرمایه گذاری را پیش شرط تولید و به عبارت صحیح تر شرط لازم آن دانست. بر این اساس اقتصاددانان اشکال مختلف سرمایه را نیروی محرکه و موتور رشد اقتصادی دانسته و اغلب الگوهای مورد نظر را براساس همین فرضیه طراحی کرده اند. باید توجه داشت که توسعه بستر سرمایه گذاری موجب جذب سرمایه های غیر کارا وسرگردان و هدایت آنها به بخش های مولد اقتصادی و تخصیص می گردد. از این رو حمایت از سرمایه و سرمایه گذاری برای افزایش تولید ملی،ایجاد اشتغال و افزایش صادرات غیر نفتی امری حیاتی به شمار می آید. مشاهدات تجربی و آماری نشان می دهد که در حال حاضر هم عناصرتشکیل دهنده بازار سرمایه (خانوارها در سمت عرضه و بنگاه ها در سمت تقاضا) عمدتا به نظام بانکی متکی هستند. ملاحظات مختلفی که در عرصه فعالیت های بانکی از قبیل مداخلات دستوری دولت، ضریب بالای مطالبات معوق از بخش خصوصی و دولتی و نیز فقدان ابزار کارا و رقابتی برای جذب سپرده ها و ...وجود دارد آن را به عنوان یک تنگنا و گلوگاه مطرح می سازد. تبیین اشکال و ابعاد سیستم های نوین تامین مالی در قالب بازارسرمایه همانند بورس، صندوق های سرمایه گذاری، شرکت های سهامی عام و بازار بیمه به عنوان دو نهاد متولی می توانند نقش بسیار اساسی دراین امر خطیر برعهده گیرند . در این مقاله سعی بر این است تا هر کدام از روش های نوین تامین منابع مالی در کشور، موانع و دلایل عدم رواج این روش ها تاکنون به صورت تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهایی در این زمینه پیشنهاد گردد.

تامین منابع مالی، بورس، بیمه، فاینانس، تولید ملی