محمد حسن سبحانی - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی شهاب دانش
عبدالمحمد مهدوی - عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الزهرا (س)

هدف این مقاله، تلاش برای پیشرفت در پروژه تحقیقاتی طراحی مجدد فرآیندهای کسب و کار (BPR) از طریق بررسی یک مدل تحقیقاتی جدید می باشد تا با کمک الگوهای ساختاری به مدل سازی مشکلات پیچیده موجود بر سر راه پیاده سازی پروژه BPR بپردازیم. به جای پرداختن به اصول مدیریت، این مقاله به بررسی اقدامات بهبود دهنده فرآیند کسب و کار می پردازد. در این مقاله به بررسی عوامل موفقیت و شکست ارایه شده در مطالعات پیشین پرداخته که نتایج آن عمدتا حاصل از مطالعات موردی پژوهشگران بوده است. در انتها به بررسی مطالعه انجام شده بر اساس نظریه سیستم های اجتماعی فنی می پردازیم. مدل بررسی شده که بر پایه نظریه سیستم های اجتماعی فنی می باشد، از سه مولفه (مدیریت تغییر، طراحی مجدد فرآیند، و بهبود زیرساخت های ارتباطی تکنولوژیکی) تشکیل شده است و تاثیرات این سه مولفه بر روی نتیجه نهایی پروژه BPR را بررسی می کند. یافته های تجربی نشان دادند که هر سه مولفه، تاثیر بسزایی در موفقیت پروژه BPR داشته و در بین آن ها، مدیریت تغییر بیشترین تاثیرگذاری را خواهد داشت. جالب توجه آنکه، نتایج به دست آمده حاکی از آن بودند که افزایش تولید، دیگر کانون اصلی توجه شرکت های اجرا کننده پروژه های BPR نبوده و به جای آن، افزایش کیفیت کار و عمکلرد و کیفیت سازمانی بیشتر حایز اهمیت بوده است. اصلی ترین محدودیت این پژوهش، کلی نگر بودن آن نسبت به اندازه شرکت و فرهنگ سازمانی می باشد. این نخستین تحقیق است که با به کارگیری الگوهای ساختاری به اعتبارسنجی میزان اهمیت مولفه های پروژه BPR می پردازد.

مدیریت تغییر، مدیریت فرایند کسب و کار، مهندسی مجدد فرایند کسب و کار، زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، نظریه اجتماعی فنی