مهرداد پهلوانی - دانشجوی معماری _ دانشگاه آزاد واحد مهدیشهر _ سمنان_ایران
عباس ارغان - استادیار برنامه ریزی شهری _ دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان _ سمنان _ ایران

اصطلاح پایداری (sustainable) برای نخستین باردرسال 1986 توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان(رویارویی با نیازهای عصرحاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله با نیازهایشان) مطرح شد وهر روزبرابعاد و دامنه آن افزوده می شود تا استراتژی های مناسبی پیش روی جهانیان قرارگیرد .با اینکه نتایج بحرا نهای امروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از را ه حلهای ارایه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند . چرا که با وجود ارایه راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محیطی بر می آید، اما رویکرد آنها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همیشگی طبیعت احیا نشده باقی میماند . مطرح شدن مفهوم معماری پایدار در واقع نتیجه ی بالا رفتن آگاهی بشر نسبت به مسایل محیط زیست و مشکلات فرهنگی - اجتماعی و اقتصادی بود . از مهمترین اهداف توسعه پایدار،میتوان به بهره برداری مناسب از منابع و انرژی،جلوگیری از آلودگی هوا ومطابقت با محیط می باشد . سوالی که این مقاله سعی در پاسخ به آن دارداین است که : بررسی رویکرد معماری پایدارنسبت به مسایل محیطی چیست و چگونه می توان در طبیعت بود و هم با آن زندگی کرد

توسعه پایدار، معماری پایدار، طبیعت، فرآیند معماری، ارتباط انسان طبیعت