حسین فرحزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر، ایران
محمد رحمانی قصبه - استادیار و عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر، ایران
اسماعیل صرافی گوهر - استادیار و عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر، ایران

اعتیاد به مواد مخدر، یکی از چهار بحران جهانی هزاره سوم و در صدر تهدید ها و آسیب های اجتماعی و از غم انگیزترین معضلات جوامع امروزی است. در راستای کاهش اعتیادگرایی در جامعه از طریق فرهنگ سازی و استفاده دوباره از این نیروهای به ظاهر از دست رفته ی جامعه یکی از راهکارها، ایجاد مراکزی تحت عنوان مراکز درمان اعتیاد می باشد که مقوله معماری در نیل به این هدف نقش مهمی دارد چرا که طراحی اصولی چنین مراکزی در میزان بازدهی، اثربخشی طرح و ارتقاء فرایند بهبود افراد مبتلا، نقش شایانی را ایفا می کند. رویکرد روان درمانی و روانشناسی محیط در طراحی پروژه مرکز درمان اعتیاد به مواد مخدر حاضر با به کار گیری عناصر و فضاهای معماری از قبیل عنصر نور، طبیعت و فضای سبز، فضاهای مربوط به گروه درمانی، عنصر آب، فضای مذهبی و دعا درمانی، فضای ورزشی، فضای سرگرمی و تفریح، عنصر رنگ (رنگ درمانی)، فضاهای مربوط به موجودات زنده (حیوانات خانگی)، فضای حیاط و وید مرکزی، فضای موسیقی درمانی، فضای تیاتر درمانی، فضای شعر درمانی، فضای رقص درمانی، فضای آبدرمانی، فضای نقاشی درمانی و فضای کاردرمانی در کمک به بالا بردن کیفیت و کاهش استرس ها، ترسها و دردهای پروسه درمان بسیار موثر خواهد بود.

طراحی، مرکز درمان اعتیاد، روانشناسی محیط، روان درمانی