گلبرگ انزوایی - دانشجو کارشناسی ارشد، دانشکده معماری، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری، مشهد، ایران
کامیار انزوایی - کارشناسی ارشد طراحی شهری ،دانشگاه شهید بهشتی، مدرس گروه کارشناسی معماری دانشگاه فردوسی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد و دانشگاهاقبال لاهوری، مدرس گروه کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
امیراحمد امینیان - استادیار دانشگاه امام رضا (ع)، دکترای معماری، مشهد، ایران

رشد جمعیت و به تبع آن رشد پرشتاب شهرها و گسترش افقی آنها، افزایش تقاضای مردم جهت سکونت در مراکز شهری،بالا رفتن تراکم در محیط های شهری و ... که همگی از ویژگی های توسعه شهرها و الگوی بسط آ نها در دهه های گذشته بوده،سبب ایجاد مشکلات زیست محیطی، ترافیکی، عملکردی و کالبدی گردیده و فضاهایی پرازدحام و بی هویت بوجود آورده کهقادر به پاسخگویی به نی ازهای کمی و کیفی استفاده کنندگان نمی باشند . شهر زیرزمینی و یا توسعه در سطوح زیرین شهر،پتانسیل کشف نشده ای است که اگر بخوبی مدیریت و طرح ریزی شود می تواند به عنوان راهکاری جدید، افزون بر برآوردهکردن نیازهای شهروندان و خواسته های مدیریت شهری، تاثیر بسیار زیادی بر توسعه پایدار شهر داشته باشد و با دارا بودنقابلیت و فواید متعدد به ارتقاء کیفیت محیط شهری کمک نماید؛ این فضاها قابلیت های مثبتی در حل مسایل شهری در ابعادفضایی، عملکردی،زیست محیطی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی دارند، بنابراین با حذف کارکرد های غیر ضروری، نا متجانس ومزاحم در تراز همسطح زمین از یک سو، انتقال شبکه های حمل و نقل اصلی و تند رو از سوی دیگر ،این امکان در فضایشهری ما زمینه ساز خواهد شد که اولا از سطوح برخورد مسیرهای پیاده و سواره که جزو نقاط حادثه خیز و ناامن درون شهراست کاسته شده، ثانیا میزان حضور خودرو به میزان بسیار بالایی کاهش یافته،که این خود به معنای افزایش سرانه فضا برایایجاد تعاملات جمعی، امکان تبدیل خیابان ها به محورهای پیاده مدارو دستیابی به انسان سالم به منزله محور توسعه پایدارمی باشد. در این مسیر نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای متعددی وجود دارد که در این مقاله به بررسی و تحلیل آنهادر ره باغ پردیس (واقع در قطاع 4 منطقه ثامن مشهد) به روش مطالعه اسنادی و میدانی و تحلیل سوات می پردازیم.

حیات شهری زیرسطحی، شهر زیرین، ره باغ پردیس، منطقه ثامن مشهد، توسعه پایدار، دستور کار 21