مصطفی محمدخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت پروژه و ساخت دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سیدعلیرضا میرمحمدصادقی - استادیار گروه صنایع دانشگاه امام حسین (ع)،تهران، ایران
رسول کریمی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت پروژه و ساخت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

در سال های اخیر با توجه به رشد قابل توجه انجام پروژه های پتروشیمی، شاهد عدم موفقیت سازمان های مسیول در اتمام پروژه ها محدوده های مقرر هستیم. چنانکه بر اساس گزارش های منتشره،غالب این پروژه ها با هزینه نزدیک به 3برابر و زمانی حدود 2 برابر برنامه های موجود به اتمام می رسند. در دهه های اخیر سازمان های پروژه محور به تبع سازمان های تولیدی به این نتیجه رسیده اند که در بازار رقابتی امروز، تنها بهبود وضعیت داخلی سازمان ها در موفقیت یک کسب و کار کافی نبوده و به هماهنگی کلیه اعضا زنجیره آن بستگی دارد.در این پژوهش با مد نظر قراردادن مدیریت زنجیره تامین پروژه ها، به بررسی و تحلیل آن در پروژه های پتروشیمی کشور پرداخته و با نگاهی عمیق، به شناسایی اعضای موثر زنجیره، نوع زنجیره، سطوح مختلف ساختار زنجیره، استراتژی و رویکرد مدیریت زنجیره تامین در پروژه های پتروشیمی کشور ایران پر داخته شده و نتایج آن در این مقاله ارایه گردیده است. نتایج این پژوهش نشان داد که زنجیره تامین پروژه های پتروشیمی ایران دارای چهار سطح اصلی بوده و نوع آن زنجیره تامین متمرکز می باشد. به لحاظ ساختار، زنجیره تامین شبکه ای و به لحاظ استراتژی، دارای استراتژی کششی می باشد. در نهایت به لحاظ رویکرد مدیریت زنجیره تامین بر اساس تقسیم بندی های موجود(ناب/ چابک/ ناب-چابک) می توان گفت که رویکرد لازم در مدیریت زنجیره تامین پروژه های پتروشیمی کشور، رویکرد چابک می باشد.

مدیریت زنجیره تامین کالا و تجهیزات، سازمان های پروژه محور، چالش، اولویت بندی