مهدی رضایی پور - کارشناس ارشد مهندسی عمران- مهندسی سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

در بسیاری از خطوط قدیمی راه آهن، به دلیل عدم امکان تامین مقاومت جانبی خط آهن، امکان جوشکاری درز ریل درقوس های تند (با شعاع کمتر از 400 متر) وجود ندارد و به همین دلیل هزینه زیادی برای عملیات تعمیر و نگهداری، صرف می شود و به واسطه آن زمان، انرژی، ادوات و تجهیزات و غیره اتلاف می گردد. لذا، برای ایجاد اصطکاک بیشتر میان تراورس و بالاست (سنگ های خرد شده در خط آهن به منظور ارتجاعی کردن بستر)، ایده طراحی تراورس بتنی پیش تنیده ی اصطکاکی (sleeper friction ،(برای اولین بار در دانشگاه علم و صنعت ایران مطرح گردید. این کار با دندانه دار کردن سطح زیرین تراورس بتنی B70 و با هدف بالا بردن مقاومت جانبی خط آهن و در نهایت جوشکاری درز ریل در قوسهای تند، انجام شد. این پژوهش، کارایی مناسبتر و ارتقاء ظرفیت خمشی مقطع جدید (F-B70 (را نسبت به معیار آیین نامه ای (B70 ،(از طریق مستندات علمی و آزمایشگاهی اثبات می کند.

تراورس اصطکاکی، پیش تنیدگی ، مقاومت خمشی، بالاست