سید علی وصالی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه تهران
مسلم رستم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه تهران
محبوبه بهزادی - دانش آموخته مقطع کارشناسی مرتع و آبخیزداری دانشگاه زابل

در حال حاضر که به علت افزایش شدید جمعیت، ‏تقاضا برای رفع نیازهای غذایی در جوامع روز به روز در حال افزایش است اما در سویی دیگر ما با کاهش منابع آب و به نوعی با بحران کم آبی روبه رو هستیم. این بحران در کشورهای خشک و نیمه خشک دنیا بسیار حادتر از نقاط دیگر می باشد. لذا با توجه به کمبود آب در این مناطق، جایگزینی منابع جدید و مطمئن آب، برای استفاده در بخش کشاورزی، باید مورد توجه قرار گیرد که در این راستا بهسازی و استفاده مجدد از پسآبها نه فقط در مناطق خشک بلکه در مناطق مرطوب جهان به سرعت بصورت یک ابزار مهم در برنامه ریزی منابع آب در حال پیگیری و اجرا است. انجام این اقدامات نه تنها از منظر کنترل آلودگی دارای اهمیت است بلکه ‌می‌تواند به عنوان یک منبع اقتصادی تامین آب با راه حل‌های پرهزینه توسعه منابع جدید آب مقایسه گردد. پسآب که زمانی به عنوان یک منبع آلودگی تلقی می گردید، هم اکنون در جهان به عنوان یک منبع جدید تأمین آب مطرح می باشد. با توجه به ماهیت دوگانه پسآب، بازیافت آن به عنوان یکی از راهکارها و فرصت های کلیدی جهت بهبود وضعیت آبی منطقه مطرح می باشد که از آلودگی منابع آب و در نتیجه تنزل کیفی آن جلوگیری می کند و از سوی دیگر با عرضه منابع جدید تأمین آب، می تواند زمینه ساز تأمین نیازهای آبی در بخش های مختلف بویژه در بخش کشاورزی گردد. در کشور ما نیز که از شرایط کم آبی و خشکسالی های مکرر و شدید رنج می برد استفاده از پسآب ها به ویژه در بخش توسعه فضای سبز به عنوان نگرشی در مدیریت منابع آب می توانند تا حد زیادی از فشارها بکاهد. در این مقاله ابتدا به بررسی اهمیت،‏ جایگاه،‏ فرصت ها و ملاحضات استفاده از پسآب ها و در ادامه به معرفی چند گونه درختی مناسب برای آبیاری با پسآب به منظور استفاده در گسترش فضای سبز پرداخته می شود.

پسآب،‏ بحران آب،‏ آلودگی آب،‏ فضای سبز،‏ مدیریت منابع آب