پریسا نیک نژاد - مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
آرمین امیرصادقی - مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
سیدمحمد میرسلیمانی عزیزی - مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
پیام ستوده - مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

تایرهای مستعمل زباله هایویژهای هستند و از لحاظ شیمیایی، اندازه، حالت و شکل با بقیه زباله ها تفاوت دارند. تایرها از مواد پلیمری تشکیل شده اندکه به راحتی در طبیعت تجزیه نمی گردند. همچنین با توجه به رشد شهرنشینی و آسایش طلبی انسانها، استفاده از اتومبیلافزایش یافته است و به علاوه، متوسط کیلومتر پیمایش هر خودرو نیز روز به روز بیشتر میگردد. سوزاندن تایرها علاوه بر ایجاد دودسیاه،ترکیبات مضری ایجاد می کندوموجب آلودگی محیط زیست میگردد. برای دفن تایرها نیز مشکلات فراوانی وجود دارد. بنابراین می بایست بهدنبال راهی برای بازیابی انرژی ازآنها بود. تولید هیدروژن از تایرها با استفاده از پیرولیز کاتالیستی می تواند روشی موثر و ارزان قیمت باشد.پیرولیز،فرآیند تجزیه ترموشیمیایی مواد آلی در شرایط عملیاتی دمای بالا و فقدان اکسیژن (و هالوژن ها) است که در آن ماده آلی از نظر شیمیاییو فیزیکی بطور برگشت ناپذیر تخریب میگردد. حضور کاتالیست، دما و زمان مورد نیاز برای انجام واکنش را کاهش میدهد. به علاوه، در پیرولیزکاتالیستی، طیفی مشخص و محدود با توزیع خاصی از محصولات را در دماهای پایین به دست خواهیم آورد. از جنبه ی اقتصادی، کاهش هزینهدراین نوع فرآیند میتواند این روش را به یک گزینه ی مناسب برای انتخاب تبدیل کند. به نظر می آید این روش می تواند فرآیندهای چرخه ای راگسترش دهد تا مشکل جدی زیست محیطی حاصل از دفع لاستیک ها را حل نماید.

لاستیک، کاتالیست، پیرولیز، هیدروژن