مجتبی ولی بیگی - استادیار گروه شهرسازی مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بویین زهرا، بویین زهرا، ایران
پیمان محمدمرادی - دانشجوی کارشناسی گروه شهرسازی مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بویین زهرا، بویین زهرا، ایران

زلزله زمانی مخاطره آمیز و بحران آفرین است که جامعه واقع در معرض آن نسبت به آن آسیب پذیر باشد. شهر بویین زهرا با تجربهزلزله 1341 در آن از زلزله خیزترین شهرهای ایران است. با توجه به موقعیت مکانی شهر و نزدیکی به گسل ایپک و بافت فرسودهشهر، این تحقیق به بررسی میزان آسیب پذیری ساختمانها در مقابل زلزله در شهر بویین زهرا پرداخته است. ابتدا براساس مبانینظری تحقیق، شاخص های تاثیرگذار بر آسیب پذیری ساختمان ها شناسایی شدند، سپس با روش تحلیل فرآیند سلسله مراتبی میزاناهمیت شاخص ها نسبت به همدیگرمشخص گردیدند و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشه ی آسیب پذیری کل شهربویین زهرا تهیه گردید.نتایج نشان می دهد که آسیب پذیری در مناطق مرکزی شهر بیشتر از سایر قسمت های شهر می باشد.محلات مرکزی شهر همان محلات ابتدایی شهر هستند که بعد از وقوع زلزله ی سال 1341 شکل گرفتند. بناهای موجود در اینمحلات از قدمت و کیفیت خوبی برخوردار نیستند. در این محلات عرض معابر کم و سازه های قدیمی نامقاوم آسیب پذیری بیشتریدر مقابل زلزله رقم می زند.

زلزله، آسیب پذیری، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، بویین زهرا