الهام اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
عطااله ندیری - استادیار گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز
اسفندیار عباس نوین پور - استادیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه

افزایش جمعیت و توسعه کشاورزی و صنعت باعث افزایش شدید مصرف منابع آب و به تبع آن کاهش کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی، بعنوان مهمترین منبع تامین کننده آب شده است. از این رو اهمیت مدیریت منابع آب، حفاظت و جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی یکی از ضرورت های مطالعات است. یکی از راهکارهای مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب های زیرزمینی شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان ها است. در این پژوهش به منظور ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت خوی از روش DRASTIC استفاده شده است. با استفاده از این روش و با توجه به خصوصیات هیدروژیولوژیکی و هیدرولوژیکی منطقه مورد مطالعه، آسیب پذیری آبخوان در مقابل عوامل آلاینده پهنه بندی شد و مناطق مستعد به آلودگی با این روش مشخص گردید. سپس برای صحت سنجی این روش از مقادیر نیترات اندازه گیری شده از 26 حلقه چاه در منطقه مورد مطالعه استفاده شد. به منظور مقایسه بهتر و دقیقتر، شاخص همبستگی(CI) بین نقشه آسیب پذیری و مقادیر نیترات محاسبه گردید. براساس نتایج حاصل از روش DRASTIC، 16، 76 و 8 درصد از آبخوان دشت خوی به ترتیب در محدوده آسیب پذیری زیاد،متوسط و کم قرار دارند.

آبخوان، آسیب پذیری، دشت خوی، .DRASTIC