سیده فاطمه فخرراد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم ایزدی دربندی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن راشد محصل - استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن زاده خیاط - استاد دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

به منظور بررسی روند تجزیه متری بیوزین در خاک و تاثیر کاربرد کود گاوی بر نیمه عمر آن آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل مقدار کود آلی گاوی در چهار سطح (0، 1، 5 و 10درصد وزنی خاک) و زمان برداشت نمونه ها در 8 سطح (0، 2، 4، 8، 16، 36، 64و 90 روز پس از خوابانیدن نمونه ها در انکوباتور) بودند. براساس نتایج آزمایش، متوسط میزان تجزیه متریبیوزین در خاک شاهد (خاک بدون کاربرد کود گاوی) 69/22 درصد بود و افزودن 1، 5 و10 درصد کود گاوی به خاک سبب افزایش میزان تجزیه و کاهش باقیمانده متری بیوزین بترتیب به 59/12، 38/18 و 28/55 درصد شدند. طول دوره خوابانیدن نمونه ها در انکوباتور تاثیر کاملا معنی داری (P≤0.01) بر روند تجزیه علف کش متری بیوزین داشت و با گذشت زمان باقیمانده متری بیوزین در خاک کاهش یافت. بطوریکه در روزهای 36، 64 و90 روز به ترتیب به 59/12، 38/18 و 28/55 درصد مقدار اولیه رسید. کاربرد 1، 5 و 10 درصد کود دامی به خاک منجر به کاهش نیمه عمر متری بیوزین از 85/57 روز به ترتیب به 47/80، 57/28، 38/08 روز شد. در مجموع بر مبنای نتایج این آزمایش کاربرد مواد آلی در کاهش نیمه عمر و افزایش تجزیه متری بیوزین موثر است و با توجه به اینکه یکی از مهمترین مشکلات خاک های کشور، کمبود کود آلی در آنها می باشد، به نظر می رسد کاربرد آنها در تجزیه متری بیوزین و کاهش اثرات منفی ناشی از حضور باقیمانده آن در خاک موثر است.

باقیمانده، تجزیه زیستی، کود گاوی