فاطمه ملک محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شیراز
جواد حقیقت - استادیاردانشگاه صنعتی شیراز
محسن اسلامی - استادیاردانشگاه صنعتی شیراز

در این مقاله از الگوریتم BCJR به منظور افزایش بهرهوری طیفی 1 در مخابرات مشارکتی 2 استفاده شدهاست. در شبکهی مشارکتی موردنظر که رله از ساختار رله کردن دیکد و ارسال 3 استفاده میکند، رله اطلاعات حالت کانال کاملی 4 از منبع تا خودش و مقصد نیز اطلاعات حالت کانال کاملی از رله تا خودشدارد اما مقصد به اطلاعات حالت کانال منبع تا رله نیازی ندارد. در مدل پیشنهادی رله با بکارگیری الگوریتم BCJR به دیکد کردن سمبل دریافتی از منبع میپردازد و با محاسبهی مقدار LLR برای هرسمبل و مقایسه با یک سطح آستانه به تصمیم گیری برای ارسال یا عدم ارسال داده به مقصد میپردازد. دادهی ارسالی به مقصد به روش ترکیب کردن انتخابی 5 با داده ای که بصورت مستقیم از منبع به مقصدارسال شده ترکیب میشود و درنهایت مجددا الگوریتم BCJR درمقصد به کارگرفته شده و با دیکد کردن دادهی نهایی به بررسی نرخ خطای بیت 6 براساس تغییر دادن سطوح آستانه جهت تصمیم به ارسال یاعدم ارسال داده میپردازیم.نتایج شبیهسازی نشاندهندهی اهمیت سطح آستانهی مناسب و نیز پایداری انرژی انتقالی باتوجه به تعدادبیتهایی از هر سطح آستانه اجازه انتشار مییابند، میباشد.

الگوریتم BCJR ، مخابرات مشارکتی ، ساختار رله کردن دیکد و ارسال ، کدهای کانولوشنال