زهرا آیتی - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده علوم الهیات معارف اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری
سیدجواد خاتمی - استاد درفقه و حقوق بین الملل اسلامی، دانشکده علوم الهیات معارف اسلامی،دانشگاه حکیم سبزواری

هدف از تدوین این مقاله تبیین مفهوم حرمت و جواز بدنی و شکنجه از دیدگاه فریقین می باشدکه در این مختصر علاوه برکرامت ذاتی انسان در شریعت اسلامی تلاش شده است تا دیدگاه های مذاهب اسلامی درباره ی موارد حرمت و جواز آزار بدنی وشکنجه مورد بررسی قرار گیرد که پس از مطالعه کتب روایی و بعضی از منابع فقهی به بررسی موارد حرمت و جواز شکنجه وبرخی از مصادیق آن پرداخته شده است که در نتیجه ی آن عدم جواز و حتی در بیشترموارد حرمت آن در حدود و ثغور شریعتاسلامی (کتاب،سنت، نظرفقها، عقل) دیده می شود و ادله ای بر تاییدشکنجه دیده نشده است مگر در موارد استثنایی که در آننسبت به اقتضای زمان و با فعل صادره از سوی مرتکب جرم و یا غیر آن جواز شکنجه صادر گردیده است.

شکنجه، آزار بدنی، حرمت، جواز، فریقین