یحیی محمدی - کارشناس، مرکز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران،
لیلی خزاعی - کارشناس ارشد، رشته مدیریت آموزشی، کارشناس، مرکز مطالعات و توسعه آموزش ، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ، بیرجند، ایران.

مقدمه و هدف: از وظایف یک عضو هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی، تحقیق و پژوهش است. در عمل مشاهده میگردد بیشتر اساتید به سمت کارهای پژوهشی رشته تخصصی خود گرایش دارند و کمتر به سمت تحقیقات در حوزه آموزش، که خود از وظایف اصلی یک استاد محسوب میشود، علاقه مند هستند. بر این اساس این مطالعه، به بررسی عوامل ساختاری و مدیریتی موثر بر افزایش انجام پژوهش های آموزشی پرداخت.روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه هدف تمام اساتید دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که نمونه مورد بررسی 100 نفر تعیین و به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 19 ماده ای که دارای 2 خرده مقیاس بود، استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه به تایید افراد صاحب نظر رسید و پایایی بر اساس شیوه آلفای کرونباخ 81 % بدست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار، فراوانی و آمار استنباطی t تک نمونه ای ، t مستقل و تحلیل واریانس در سطح معنیداری 05 / 0 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب عامل ساختاری دانشگاه 42 / 1 ± 24 / 4 و عامل مدیریتی دانشگاه 835 / 0 ± 89 / 3 با افزایش انجام طرح های تحقیقاتی پژوهش در آموزش ارتباط دارد. همچنین نقش هر کدام از عوامل موثر بر تقویت پژوهشی در بین اساتید بر اساس جنس متفاوت بودPValue<0.05 نتیجه گیری: انجام اصلاحات ساختاری و مدیریتی، همچنین تغییر در سیاست های پژوهشی دانشگاه میتواند افزایش تحقیقات پژوهش در آموزش را در پی داشته باشد.

عوامل ساختاری، عوامل مدیریتی، پژوهش در آموزش، اساتید